logo

InterRail 2009

Deze website kan video's van een externe website tonen. Daarbij kan een cookie op uw computer worden opgeslagen.Accepteren

Skyline van Istanbul

Op naar Saraje... nee, Istanboel.

Al meer dan een jaar geleden bedacht ik het plan om met de trein naar Boedapest, Pécs, Sarajevo, Mostar en de Kroatische kust te gaan. En deze zomer was het dan eindelijk zo ver: gewapend met een InterRail-ticket ging ik op weg naar Istanbul. Want vlak voor vertrek heb ik het plan gauw nog even helemaal omgegooid.

Verder ging ik alleen, waar ik eerst behoorlijk tegenop zag. Maar dat viel ontzettend mee!

Ticket: 10 dagen binnen 22 dagen; Budget: totaal 1.000 euro.

De route

Omdat ik soms nogal een chaoot ben, leek het mij wel zo verstandig om de eerste keer InterRail nauwkeurig te plannen. Na veel puzzelen kwam ik op de volgende route uit:

Amsterdam – Berlijn – Pécs – Boedapest – Veliko Tarnovo – Varna – Plovdiv – Istanboel – Sofia – Belgrado – Amsterdam

De route

Precieze treinnummers vind je verder beneden, bijna onderaan

Zo is het een afwisseling van grote en kleine steden, van drukte en van rust. Alhoewel ik me in eerste instantie niet zeker ervan was of ik wel echt naar Varna wilde. Strand en zee is leuk, maar veel feest en vooral heel veel goedkoop bier, was dat wel wat voor mij? Ik lust toch immers geen bier?

De reserveringen

Van te voren gereserveerd:

  • Overnachtingen in Pécs, Boedapest, Veliko Tarnovo, Istanboel.
  • Treinritten Amsterdam – Berlijn – Boedapest, Boedapest – Boekarest, Belgrado – Amsterdam

Op de bonnefooi:

  • Overnachtingen in Varna, Plovdiv en Belgrado
  • Treinritten in Hongarije, Bulgarije en Turkije

Nou ja, niet helemaal op de bonnefooi. Telkens heb ik een dag van te voren gereserveerd, en volgens mij was dat best verstandig!

De oplettende lezer heeft door dat Sofia nu ontbreekt. Wel, dat klopt, daar heb ik niet overnacht.

De uitrusting

Een backpack van 55 liter waarin net genoeg ruimte overbleef om de kleine rugzak er ook in te kunnen doen en dus niet met twee rugzakken rond te hoeven sjouwen.

Wat je niet nodig hebt: slaapzak, lakenhoes, badslippers, kurkentrekker, flesopener. Behalve die laatste twee kleine dingetjes had ik ze gelukkig ook niet mee.

Wat je absoluut wel nodig hebt: precies € 15,- voor een Turks visum, een paspoort om Servië in te kunnen, en als allerbelangrijkste een zwembroek, want in sommige landen zijn die erg duur. Gelukkig had ik al deze dingen wel mee.

O ja, dit is ook een mooie plek om te zeggen dat de Trotter-reisgids voor Hongarije echt een aanrader is.

Het weer

Het is natuurlijk altijd een moeilijk dilemma: Welk weer moet je nou kiezen als je op reis gaat? Ik ben altijd optimistisch ingesteld, dus ik heb bij de Treinreiswinkel voor elke stad 30-35 graden met zonneschijn gereserveerd. Behalve bij Varna, daar heb ik 25-30 graden met zonneschijn besteld.

Ik moet zeggen dat ik onder de indruk ben van de Treinreiswinkel, het weer was bijna overal zoals gewenst. Alleen tijdens de reis van Sofia naar Belgrado regende het, maar omdat dat alleen tijdens de rit was zal ik van een reclamatie afzien.

De gezondheid

Vlak voor vertrek ben ik nog even bij NS Hispeed langs geweest om een goede gezondheid te reserveren. Je weet immers maar nooit, als je roomijs van straatverkopers eet, of de gevulde mossels in Istanboel die de Lonely Planet ten zeerste afraadt.

Het vertrek

Mijn eerste trein vertrok zondagochtend om 7:04 uit Duivendrecht. Eigenlijk net te vroeg, want om die tijd rijdt de metro nog niet. Dat werd dus om 6:15 met de nachtbus richting station.

De personages

De slechtziende man was op weg naar Bratislava. Maar in Schöna, een gehucht aan de Duits-Tsjechische grens, miste hij de laatste stoptrein. En dus was de vriendelijke Hongaarse conducteur op de nachttrein zo aardig om hem mee te nemen, ook zonder reservering.

De Rus woont en werkt in Oostenrijk en organiseert dagtochtjes naar Boedapest. Hij kan zich niet voorstellen dat het leuk is om in je eentje naar Boedapest te gaan.

Het Hongaars-Roemeense echtpaar in de nachttrein, op weg van Boedapest naar Brasov. “Ik hoop niet dat in Arad een zigeuner op de zesde plek van de couchette komt, want zigeuners stinken!” aldus de man van het echtpaar.

De Duitse meid in dezelfde nachttrein: “Ik ga een jaar lang vrijwilligerswerk doen in Roemenië, in Braila. Iets met kinderen. Meer weet ik zelf ook niet.”

De lokettiste op Bucuresti Nord lijkt als twee druppels water op de verschrikkelijke zuster uit de Roemeense film Occident. Maar zo nors en onvriendelijk als ze overkomt, zo goed doet ze haar werk! Nadat ik even weg ben om genoeg geld te wisselen, weet ze nog precies welk kaartje ik wilde. Compliment!

De Zwitserse jongen – laat ik hem Z. noemen – is op weg naar Varna, en haalt daarmee mij over om toch wel ook daarheen te gaan. Maar omdat ik al in Veliko Tarnovo een hostel had gereserveerd, spreken we af dat we elkaar twee dagen later in Varna weer ontmoeten. Dat loopt echter in de soep, want vol vrolijkheid stort Z. zich van de ene stommiteit in de andere.

Engelsen uit Essex hebben een voorliefde voor Belgrado. Voor uitgaan in Belgrado, om precies te zijn.

De Engelsen uit Essex in Plovdiv halen mij, zodra het onderwerp muziek ter sprake komt, meteen over om vooral Sofia over te slaan en niet één maar twee nachten in Belgrado te blijven – da’s immers beter voor als je eens goed wil gaan feesten daar. In ruil daarvan haal ik hen over om mee te komen naar het folklorefestival. Iets waar ze – tot hun eigen verbazing – totaal geen spijt van krijgen.

De Engelsen uit Essex in Belgrado zijn, het zal niet verbazen, echte feestbeesten. Samen met hen uitgaan was echt reuze gezellig, maar uiteindelijk duiken zij pas het bed in als ik alweer op moet staan om uit te checken...

En nog veel meer...

De landen

Hongarije is een prachtig land. Prachtige landschappen, prachtige steden, prachtige architectuur, prachtige natuur. Alleen het eten is waardeloos.

Roemenië... Transsylvanië schijnt heel mooi te zijn. Maar Boekarest is lelijk en de laagvlakte eromheen is ook héél lelijk. Eén groot olieveld vol houten palen en jaknikkers. En zo hier en daar een verschrikkelijk armoedig dorpje.

Gara de Nord

Gara Bucuresti Nord

Landschap

Verpest Roemeens landschap

Bulgarije heeft een heel afwisselend landschap. Volgens de legende was Bulgarije als laatste aan de beurt toen God landschappen aan de landen uitdeelde. Toen Bulgarije dus eindelijk aan de beurt was, bleken alle landschappen al op te zijn. Gelukkig ontdekte God dat bij de voorgaande landen de Duivel telkens een beetje had gejat. Al deze restjes gaf hij aan Bulgarije.

Zonnebloemen

Eindeloos veel zonnebloemem

Veliko Tarnovo

Veliko Tarnovo

Afijn, niets mooier dan het landschap in het noorden van het land. Van de lelijke vlakte van Roemenië rijdt de trein ineens een zacht glooiend heuvelland in, met zonnebloemen en mais zo ver je oog reikt. Prachtig, prachtig.

Laatste tip: ijs.

In Nederland verkoopt een ijscoman het ijs per bolletje. Om dus zo veel mogelijk te verdienen, moet hij zo veel mogelijk bolletjes verkopen die zo klein mogelijk zijn.

In Bulgarije verkoopt een ijscoman het ijs per gram. Om dus zo veel mogelijk te verdienen, moet hij zo veel mogelijk ijs verkopen, ook als je maar één bolletje bestelt.

En dan nu de tip: Eet een ijsje als lunch.

De steden

Als je wilt weten hoe lang ik overal ben geweest, kijk dan bovenaan bij “De Route”.

Pécs is een mooie stad in het zuiden van Hongarije. Vooral het kleine festival, als opmars voor de Europese Cultuurhoofdstad 2010, maakt indruk met het gratis concert van Les Touffes Krétiennes in het park tussen de middeleeuwse stadsmuren. Maar je kan er ook goed wandelen in de heuvels, daar zijn enkele goed aangegeven wandelroutes.

Kathedraal van Pécs

Kathedraal van Pécs

Routemarkering

Wandelpad in de Mecsek-heuvels

Boedapest... Echt een leuke stad. Boeda is mooi, met het paleis, het vissersbastion en de Gellért-berg. Vanaf alle drie plekken heb je een prachtig uitzicht over Pest. Dat lijkt wel wat op Berlijn, heeft dezelfde soort architectuur en stedenbouw. Met als verschil dat Boedapest wél echt een gezellig en levendig centrum heeft.

Vissersbastion

Twee toeristische kiekjes: vissersbastion...

Kettingbrug

... en de kettingbrug

Veliko Tarnovo – zie Wikipedia, daar heb ik verder niks aan toe te voegen.

Varna / BAPHA – de naam van deze stad moet je zangerig en melancholisch uitspreken. Op z’n Zweeds, zeg maar. Een lelijke stad, maar verder de ideale badplaats. De Zwarte Zee kent geen eb en vloed en in de zomer is de wind meestal aanlandig. Je kunt dus bijna altijd veilig zwemmen. Een langgerekt park langs de kust scheidt strand en stad van elkaar. Ideaal. Verder is alles in Varna nog spotgoedkoop, en het is ook nog eens een erg veilige stad. Zelfs op het strand hoef je niet constant op je spullen te letten en ook ’s nachts durven meiden gewoon alleen over straat.

Strand

Geen al mooie foto's van Varna...

Trein

... want te veel andere leuke dingen te doen!

Plovdiv, daar moet je echt niet twee dagen blijven. In een dagje heb je het wel gezien. Een speciale vermelding verdient echter het folklorefestival. Dat klinkt saai, maar dat was het niet! Het gratis festival vindt plaats in het Romeinse amfitheater, dat elke avond stampvol zit met duizenden mensen die komen kijken naar de volksdansers uit alle uithoeken van Europa. Echt iets bijzonders!

Romeins theater

Romeins theater

Uitzicht

Een sprookjesachtig uitzicht over Plovdiv

Istanboel is een supertoeristische en westerse stad. Ze hebben er een OV-chipkaart, een rookverbod in de horeca, en in de bekendste moskeeën hebben ze een speciale toeristenzone ingericht. Leuk wordt het als je met de boot de Bosporus oversteekt, naar stadsdelen waar minder toeristen komen. Maar het meest geweldige van Istanboel is toch wel het eten. Brood, vlees, vis, het is allemaal even lekker.

Aya Sofia

De Aya Sofia

Haydarpasa

Station Haydarpasa aan de Bosporus

Belgrado heeft me positief verrast. Het is duidelijk veruit de rijkste stad van het land. Verder is het een ontzettend levendige stad, en de enige stad van Servië die aan zee ligt. Aan de Donau-Sava-Zee, om precies te zijn. Verder hebben ze kleine hamburgers die je niet op kan en grote hamburgers die je helemáál niet op kan. En ze hebben lekkere sterke drank genaamd rakija en ontelbaar veel toffe nachtclubs waaronder een heel aantal op het dek van boten in de Sava. Met een hoogtepunt de InterRail afsluiten, dat lukte in Belgrado dus wel...

Kalemegdan

Vesting Kalemegdan

Zemun

Belgrado ligt aan zee

Gebruikte treinen

In het onderstaande schema kun je zien welke treinverbindingen ik heb gebruikt:

Reisschema

De aankomst om 19:18 in Belgrado werd overigens een paar uur later. Met de bus. Trein 490 bleek namelijk stiekem helemaal geen directe verbinding te zijn. In Sofia moet je overstappen, en vanwege urenlange vertragingen ging dat in ons geval fout. De enige mogelijkheid om Belgrado nog dezelfde dag te bereiken was met de bus.

Ten slotte

Boedapest en Varna waren de bestemmingen waar ik het echt jammer vond om te vertrekken. Pécs, Veliko Tarnovo en Belgrado waren ook erg leuk, maar daar had ik wel het gevoel zo'n beetje alles gezien te hebben. En het alleen reizen, dat viel ontzettend mee.

Kortom, nait slecht, zoals ze in Groningen zeggen!

De feiten en cijfers

Route

De uiteindelijk afgelegde route – gestippeld deel per bus

InterRail-ticket:Binnen 22 dagen 10 reisdagen, waarvan 9 daadwerkelijk gebruikt
Totale kosten:Ongeveer 1.000 euro, precies zo veel als begroot. Goed hè.
Goedkoopste land:Bulgarije, met € 21,50 per dag+nacht
Duurste stad:Istanboel, met € 42,- per dag+nacht
Afstand:7250 km, waarvan 6850 km trein, 400 km bus.

Commentaar? Nog vragen?

Is iets niet duidelijk? Klopt er iets niet? Ben je het ergens mee oneens? Of wil je juist zeggen dat deze site helemaal geweldig is? In al deze gevallen kun je graag een mailtje sturen.